احساسام مرده

سلام. چند بار اینجا دردودل کردم و از پاسخ کاملتون خیلی ممنونم.. من از 13 سالگی تروماهای مختلفی رو تجربه کردم. پدرم رو از دست دادم. خواهرم رو از دست دادم. مادرم و برادر کوچکترم از کنارم رفتن و من پیش ولیم موندم چون به من اجازه نداد با مادرم برم. حق دیدن مادرم رو تا دو سال نداشتم. نتونستم برای خونوادم عزاداری کنم. انتظارات آدمهای بزرگتر از خودم رو برطرف میکردم. پشت خونوادم بدگویی کردن و کلی چیز دیگه. اینا همه رخنه کردن تو وجودم. هرچی تلاش میکنم نمیتونم رها بشم. نه حس شادی دارم نه حس غمگینی. 23 سالم بود ازدواج سنتی کردم. تقریبا خوبیم باهم. ولی تا بینمون ناراحتی میشه من میریزم بهم، حس تنهایی میکنم، کل وجودم درد میکنه، خسته میشم، کم حرفم کلا کم حرف تر میشم. و نامزدم هم انچنان درکی از حس و حالم نداره. گاهی حس میکنم دوستم نداره. اعصابم میریزه بهم ولی از همه بدتر درونمه. نمیتونم گریه کنم نمیتونم دردمو بریزم بیرون نمیتونم شاد باشم نمیتونم حس کنم. گُنگم. سعی میکنم گریه کنم ولی نمیشه لحظه ای به پوکرفیس تبدیل میشم. با روانشناس و مشاوره حرف زدم ولی آروم نمیشم انس نمیگیرم باهاشون راهکار نمیدن. من تنهام. میتونم تنها بمونم ولی این درونم داغونم میکنه.