اختلال نمایشی

درود بر شما 🙏آشنایی با یک اختلال برابر است با آگاهی یافتن از دیگر نقاط ضعف روانی که در هم تنیده شده است 🧐خودم برگام ریخت 🤔 تایید طلبی 🤔عزت نفس پایین 🤔خود سرزنشی 🤔 نشخوار فکری 🤔ترس از قضاوت شدن 🤔تمام این نقاط ضعف همدیگر را همپوشانی میکنند ناگهان از دل این همپوشانی شدن ها ،اختلال یا اختلالات شخصیتی ظهور می‌کند 🤔الان خودم قلب درد گرفتم از این مطالبی که نوشتم 🤔خودم خدای اختلالات شخصیت هستم تمام این امراض در من هست /واقعا آیا کسی هست در این دوره زمانه که امراض مختلفه روان در او پدیدار نشده باشد 🤔در قدیم بوده ولی نه به این شدت و حدت !!!یا شاید هم بوده است نمیدانم!!ولی به یقین بوده است که میراث دار چنین ارثی ما هستیم /چه ارث شگفت انگیز به ما عطا شده است چنین ارثی از صاحبان بیماری که در نهایت بخشش به ما بخشیدند از هر آنچه که به آنان بخشیده بودند /و جالب آنکه در این بخشش هیچ گونه خساستی نداشتند و چه کریمانه بخشیدند /اینچنین بزرگوارانی در میان خود داشته ایم 🤔 حال ما مانده ایم و تمامی این عادات که درمان هر کدام از این عادات خود عمری میطلبد /اگر مربی و استاد در میان باشد که راه بداند و لفاظی نکند و خود درمانگر خود بوده باشد به یقین راهبراست و چنین راهبری می‌تواند درمانگری کند ولاغیر/امیدوارم درمانگری نصیبمان گردد که از سر لطف درمان کند و مرهمی باشد برای زخمهایمان 🤔ورکشاپ های پیله و طرحواره هاو اپیزودهای رادیو بینا رو با دقت گوش کن هر کدام یک جلسه تراپی است ولی باید آنچنان که با این دقت به واکاوی خودت مشغول بوده ای یا دقت گوش شنوا را در خود پرورانده و برای درمان خود کوشا باشی /همچون من نباش که خودشیفته ام و خودشیفتگی جنونی است که درمانش گور است 🧐 ما دانای عالمیم اما دانایی ما در شناخت خریت ما آشکار شده است و خریتمان را در نهایت لطافت پنهان میکنیم و گاهی چنان خریتمان را آشکار میکنیم که هر خری در عظمت خریت ما حیران میشود 🧐خریتمان را در الوان گوناگون چنان در واژگان می آراییم که گویی درست زندگی کردن از آن ماست و باید از ما بیاموزید🧐/راه را ما میدانیم چاه را ما میدانیم /همه چیزدان ماییم/ به قطع الیقین ،انتهای راه خریت ماییم 🧐/حال ادب را باید که از بیاموزی!!!؟ از بی ادبان باید بیاموزی/هر چه ما بی ادبان کنیم تو خلافش انجام ده /موفق و موید باشید

درود بر شما،ممنون که اینقدر شفاف درباره‌ی احساست نوشتی. این خودش یک قدم مهمه، چون آگاهی از الگوهای رفتاری اولین مرحله‌ی تغییر و رشد شخصیه. این که احساس می‌کنی نیاز به تأیید دیگران روی اعتماد به نفست تأثیر زیادی داره و بعد از اشتباهات دچار نشخوار فکری و سرزنش خودت می‌شی، نشون‌دهنده‌ی یک چرخه‌ی ذهنی‌ـ‌عاطفی هست که می‌تونه به مرور تقویت بشه، ولی با تمرین و تکنیک‌های مناسب می‌شه این چرخه رو کنترل کرد. من از منظر روانشناسی و نوروساینس برات توضيح ميدم چه اتفاقی می‌افته؟ مغز ما به‌طور طبیعی تمایل به تأیید اجتماعی داره، چون در طول تکامل، تعلق به گروه‌های اجتماعی بقای ما رو تضمین کرده. نواحی‌ای مثل قشر پیش‌پیشانی میانی (mPFC) و استریاتوم شکمی (VS) در تنظیم پردازش تأیید اجتماعی نقش دارن. وقتی تأیید دریافت می‌کنی، دوپامین ترشح می‌شه و احساس رضایت و ارزشمندی به وجود میاد. اما اگه این سیستم بیش از حد وابسته به تأیید دیگران بشه، مغز به شکل شرطی‌شده‌ای یاد می‌گیره که ارزش فردی رو فقط از بیرون دریافت کنه، و اینجاست که اعتماد‌به‌نفس شکننده می‌شه. از طرفی، نشخوار فکری و سرزنش خود باعث افزایش فعالیت آمیگدال و کاهش عملکرد منطقی قشر پیش‌پیشانی (PFC) می‌شه، که منجر به افزایش اضطراب و کاهش توانایی حل مسئله می‌شه. بنابراین، راهکارها باید روی بازآموزی مغز و تغییر الگوهای فکری کار کنن. راهکارهای علمی و عملی برای مدیریت و درمان: ۱. بازسازی تصویر ذهنی از خودت (Self-Concept Rebuilding) • هر روز حداقل سه ویژگی مثبت در خودت پیدا کن که به تأیید دیگران وابسته نباشن و در دفترچه‌ای بنویس. این ویژگی‌ها می‌تونن مهارت، ارزش شخصی یا حتی چیزی مثل صداقت و مهربانی باشن. • روی اهداف درونی متمرکز شو؛ به جای اینکه فکر کنی “آیا دیگران این کار من رو تایید می‌کنن؟”، بپرس “آیا این کاری که انجام دادم با ارزش‌ها و اهداف من هم‌راستا بود؟” ۲. تنظیم هیجانی با تکنیک‌های نوروساینس • وقتی نشخوار فکری شروع می‌شه، تکنیک وقفه‌ی شناختی (Cognitive Disruption) رو انجام بده: • دستتو روی قسمت جلوی سرت بذار (روی پیشانی)، این باعث می‌شه قشر پیش‌پیشانی فعال‌تر بشه. • به یک موضوع غیرمرتبط فکر کن (مثلاً یه شعر یا جمله‌ی خاص رو در ذهنت تکرار کن). این کار آمیگدال رو خاموش می‌کنه. • از تکنیک نام‌گذاری احساسات استفاده کن: به جای اینکه بگی “احساس بدی دارم”، بگو “من الان دارم اضطراب اجتماعی رو تجربه می‌کنم.” این تکنیک فعالیت آمیگدال رو کاهش می‌ده. ۳. تکنیک اکسیژن‌رسانی به مغز برای متعادل کردن دوپامین • ورزش‌های سبک مثل پیاده‌روی روزانه به مدت ۲۰ دقیقه می‌تونه باعث تنظیم سیستم پاداش در مغز بشه و کمک کنه دوپامین رو از درون تأمین کنی. • تنفس ۴-۷-۸ رو انجام بده: • ۴ ثانیه دم بگیر، • ۷ ثانیه هوا رو نگه دار، • ۸ ثانیه بازدم کن. • این تکنیک باعث کاهش اضطراب و افزایش کنترل عصبی می‌شه. ۴. پذیرش و تمرین تکنیک ACT (Acceptance & Commitment Therapy) • وقتی میل شدیدی داری که خودت رو توجیه کنی تا قضاوت نشی، از خودت بپرس: “آیا واقعاً این توضیح برای رشد من مفیده، یا صرفاً برای اینه که دیگران قضاوتم نکنن؟” • تمرین کن گاهی سکوت کنی و ببینی چه احساسی داری. این کار به مرور به مغزت یاد می‌ده که بدون دریافت تأیید بیرونی هم می‌تونه احساس ارزشمندی کنه. ۵. تمرین عزت نفس مستقل (Self-Validation) • وقتی حس می‌کنی باید تأیید دیگران رو بگیری، یه لحظه مکث کن و به خودت بگو: “من همون‌طور که هستم ارزشمندم، حتی اگه دیگران تأییدم نکنن.” • نوشتن جملات مثبت در آینه یا یک دفترچه می‌تونه مغز رو شرطی کنه که بدون وابستگی به بیرون احساس خوبی داشته باشه. ۶. ارتباط با افراد سالم و حمایت‌گر • اگر در محیط‌هایی هستی که افراد مدام قضاوت می‌کنن یا تو رو وادار به اثبات خودت می‌کنن، سعی کن فاصله بگیری. • ارتباطت رو با کسانی که بدون نیاز به نمایش یا توضیح اضافی، تو رو همون‌طور که هستی قبول دارن، بیشتر کن. ۷. مراجعه به روانشناس تصمیمی که خودت گرفتی خیلی ارزشمنده. مراجعه به یک روانشناس متخصص در درمان شناختی-رفتاری (CBT) یا درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) می‌تونه کمک کنه که این الگوها رو اصلاح کنی. اگر به اختلال نمایشی فکر می‌کنی، روانشناس می‌تونه بررسی کنه که آیا این یک الگوی شخصیتی است یا یک عادت رفتاری که قابل تغییر و اصلاحه. این احساس که همیشه باید توضیح بدی تا قضاوت نشی، یا نیاز به تأیید داری، به این معنا نیست که حتماً شخصیت نمایشی داری. این بیشتر می‌تونه یک الگوی شرطی‌شده‌ی مغزی باشه که نیاز به بازآموزی داره. با تکنیک‌های بالا می‌تونی مغزت رو به سمتی ببری که به‌جای دریافت تأیید از بیرون، از درون احساس ارزشمندی کنی. این کار نیاز به تمرین داره، ولی قابل انجامه. موفق باشيد