مشکلات من و پدر

موضوع زندگی شخصیم هست  من  محمدرضام  داخل یه خانواده پنج نفره زندگی میکنم که بین بچه ها بزرگشون خودم هستم  متولد 84م بگم براتون مادرم فوت کرده پیش مادربزرگم زندگی میکنم و اینکه  داستان درباره خودم و پدرم هست نه کسی دیگه پدرم در سال  بخوام حساب کنم کل روزایی که میاد یکی دوماه بشه   و این مدتی که میاد اهمیت به خانواده نمی‌ده معمولاً یا بیرونه یا  تو گوشیه إلا اینکه پنج شنبه ای بره آرامگاه برگرده مشکلات من زیادن باهاش ولی خب همش برای دلخوشی بود که ما ندیدیم   نمی‌خوام بگم کم گذاشته برام ولی خب درحدی که داشت برام نذاشت  وضعیت مالی خوبی هم  داره   بحث پول نیست الان نمیدونم چطور بگم  اینکه مثلاً حداقلش فک می‌کنه مثلاً روزی با دو سه تا خانوم صحبت می‌کنه قرار میذاره من الاغم متوجه نمیشم اینجاشم اصلأ من میگم آدمه به هرحال حق داره تقریباً تمام هم سن سالای من یا ماشین دارن یا ماشین باباشون زیر دست شونه  این به مثال پدر ما که سه تا ماشین داره اون سومیه یه پارسه  اونم نمی‌ده بریم باهاش تا یه جایی بیاییم بعد جالبیش اینجاس اگه با رفقام برم جایی بیام هم خودم هم رفقام لقب اراذل اوباش میگیریم  ولی خب افسوس که هتا  معنیشم بلد نیست بعد جالبیش اینجاس که همون ماشینارو میده دست پسر عمه عمو  هرکس و.... دیگه  می‌ذاره  اصلأ اینم میزارم پشت سر  آدم حسودی  نیستم بقران آرزومه به روح مادرم که بیشتر از اینم گیرشون بیاد  اینو میگم شماهم داستانو بدونید بگید چی میشه آخرش    من موبایلم شیامی از این قدیما هست و  رفته برای خواهر زادش آیفون 13 گرفته  وقتی هم تو روش وای میسم میگم تو فلان کارو کردی با من زندگیمو فلان کردی یکی میخوابونه در گوشم میگه ای خدا منو از دست اینا راحت کن. تو اکثر جمع ها به قرآن مثلآ پیش عموی عمه ای باشم سر زبون نداشته باشم از خودم دفاع کنم هتل همین پدرمم اینقدر کوچیکم می‌کنه که نگم. ولی خب خدارو شکر میتونم بعضی وقتا از خودم دفاع کنم حالا قضاوت با شما 🙏