قبلاً بارها و بارها بعد هر تنشی من کوتاه می اومدم یا عذرخواهی میکردم تا اوضاع به روال قبلی برگرده چه مقصر بودم چه نبودم ولی بعد سالها دیگه هم تو وجودم پر خشم و هم بخاطر مسائل ناکامیهای روانی و رفتاری در زندگی مشترک دیگه نمیتونم کوتاه بیام مثل کینه توزها شدم چطوری در برابر رفتارهای ناخوشایند صبورتر باشم تا زندگی به روال عادی برگرده چکار کنم که آروم بشم ؟ببخشم
سلام سکوت و کوتاه اومدن بدترین مکانیزم دفاعی میتونه باشه، چون به مرور زمان خشم شما تلنبار میشه و ناگهان انفجار ایجاد میشه. به جای سکوت و کوتاه اومدن، سعی کنید اگر مساله ای ناراحتتون میکنه با ارامش بیان کنید و ازش چشم پوشی نکنید. وقتی دوستانه مشکلات را بیان میکنید، اجازه گسترش را نمیدید. پادکست های اخر رادیو بینا را گوش کنید، هر پادکست یک جلسه تراپیه که باید کلی هزینه کنید و چنین نکاتی را کسب کنید. راجع به مشکل شما اپیزودهای مختلفی تهیه شده، وقت بگذارید و حتما بشنوید، بهتون قول میدم حس ارامش درونی مجددا به سراغتون میاد به شرط اینکه اول خودتون را ببینید، به خودتون عشق بدید و فعلا از سکوت و چشم پوشی استفاده نکنید.
ممنونم مریم جون بخاطر اینکه لااقل برای من این روزها شنیدن پادکست هاتون با صدای گرم و کلام ساده و قابل درک تون امید و آرامش میدین .
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید