سلام
من و عشقم ۳.۵ ساله با هم هستیم. ۲ سال اول رابطه‌مون عالی بود ولی حدود ۱.۵ ساله دچار چالش می‌شیم. با مشاوره و روانشناس مخالفه و من نمی‌دونم دقیقا باید چی‌کار کنم.
ازش می‌پرسم کجای زندگیتم؟ می‌گه هستی ولی نمی‌گم که پرو نشی! اصرار که کردم گفت هم اول زندگیمی هم آخرش! می‌دونم دوستم داره و نمی‌خواد رابطه‌مونو کات کنم!
اما گاهی به من می‌گه ابراز علاقه نکن بهم. از رابطه‌مون حرف نزن. عادی باش، فقط حرفای معمولی بزن، هی نگو عشق عشق. می‌گه من آزادم!
به من توجه نمی‌کنه ولی اگه من بهش پیام ندم، ناراحت می‌شه و می‌گه زیر سرت بلند شده! حتی دلش نمی‌خواد با جنس مخالفی صحبت کنم. تا می‌گم دیگه بهت پیام نمی‌دم، می‌گه عقب بکشی چیزی درست نمی‌شه و منم نمیام منت کشیش
دوستش دارم، حتی بیشتر از اوایل رابطه‌مون. می‌دونم اونم منو دوست داره اما مغروره و گاهی بخاطر شرایط مالی نامساعدی که داره و نگرانه ازش بخوام زودتر ازدواج کنیم، عقب می‌کشه.
میخوام ترکش کنم که به خودش بیاد ولی می‌دونم از دوریم بمیره هم بخاطر غرورش سمتم نمیاد. متاسفانه با مشاور هم صحبت نمی‌کنه. منم تا الان شرایط مالیش رو درک کردم ولی حس می‌کنم این درک من، باعث بالا رفتن توقعش شده. دیگه کم‌کم جای خالی توجه و محبت کردنش به من داره اذیتم می‌کنه. اگه ازش توجه و محبت ندیده بودم، می‌گفتم بلد نیست یا شخصیت سرد و مغروری داره.
حس می‌کنم رابطه‌مون هر روز بیشتر از قبل سقوط می‌کنه و این منم که به تنهایی ستونش شدم.
سلام دوست عزیز
قبل از اینکه در مورد موضوعی که صحبت کردید ، نظرم را بدم، ازتون میخوام برام بنویسید که چه معیارهایی باعث ایجاد علاقه شما به ایشون شده؟ وقتی صحبت از علاقه میکنید آیا صرفا عادت کردن به یک شخص هست یا ایشون معیارهایی دارند که براساس ایده آل های ذهنی شماست و یا حداقل جزو معیارهای منطقی برای گزینش یک فرد هست. ابتدا این سوال من را جواب بدید.
سوال دوم: فرزند چندم خانواده هستید و نحوه رفتار مادر و پدر با شما در کودکی چگونه بود؟
من فرزند دوم هستم و بجز تله ایثار که در هست، مورد دیگه‌ای نداشتم. رابطه‌ام با پدر و مادرم هم دوستانه‌ست.
اما در مورد معیارهام، حقیقتا ایشون اول عاشق من شد و من در ابتدا جز علاقه‌ای معمولی حسی نداشتم ولی چون معیارهای مد نظر من رو داشتن، باعث شد منم طی دو سه ماه عاشق بشم. دو سال اول رابطه‌مون هم واقعا رابطه‌ای خوب و ایده‌آل داشتیم. متاسفانه خود من بودم که بخاطر ترس‌ها و مشکلاتی که تشکیل خانواده توی ایران داره، نخواستم رابطه‌مون جدی‌تر بشه و ازش زمان خواستم.
ایشون شخصیتی مستقل و خودساخته داره. روی پای خودش بوده و خودش رشد کرده و به جایی رسیده. و یه حامی خوب که توی سختترین لحظه‌‌های زندگیم کنارم بود و حمایتم کرد. مهربون و نجیب. آدم امن که حتی خانواده‌ام هم قبولش دارن.
در پاسخ به:
سلام دوست عزیز
قبل از اینکه در مورد موضوعی که صحبت کردید ، نظرم را بدم، ازتون میخ...
سرگرمی شما در حال حاضر چیه دوست عزیز؟
شاغل هستید یا در حال تحصیل؟
چندسالتونه
و هدف شخصی زندگیتون چیه؟
طول روز را چطور میگذرونید؟
لطفا به این سوالات جواب بدید
خانه
دوره
پادکست
کتاب
انجمن
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید