سلام مریم جان من به کمک نیاز دارم من حدود یکسالی هست به یه آقایی در ارتباطم ایشون خیلی آدم خوبی هست و من رو دوست داره و کم و بیش با هم کنار میایم و حالمون باهم خوبه هر دومون مشکلاتی داریم ولی سعی میکنیم مشکلات رو حل کنیم و تا الان همه چیز خوب بوده چند باری دعواهایی کردی که تصمیم به جدایی گرفتیم ولی هر بار هرکدوممون مقصر بوده کوتاه اومده و پیش قدم شده برای آشتی و همه چیز خوب بوده ولی حدود یکماه پیش دعوایی داشتیم که منجر به جدایی شد و این آقا کلا بیخیال من شد و جدی ترین قهرمون بود که یک هفته زمان برد و من پیش قدم شدم و این آقا گفت که دیگه قصد ادامه دادن نداشته ولی به هرحال آشتی کردیم دوباره دیروز دعوایی داشتیم که این آقا دوباره میخواست بیخیال همه چیز بشه و این موضوع منو ناراحت میکنه که جدیدا هیچ تلاشی نمیکنه با این که حال هردومون تو رابطه خوبه میگه من دوستت دارم ولی میدونم اگر دختر نخواد نمیشه هیچ کاری کرد و هیچ تلاشی نمیکنه و مطمئنم اگر من یه قهر کوچیک هم بکنم و جوابش رو ندم دیگه پیگیرم نمیشه و این موضوع منو ناراحت کرده چون دوستش دارم و همه چیز تا الان خوب بوده ولی سخته برام تو رابطه ای باشم که بدونم با یه قهرم کنار گذاشته میشم و هیچ تلاشی برای بهبود رابطه نمیکنه. ممنون میشم یه راهکار مناسب بهم بدید چون نمیخوام این رابطه رو از دست بدم و در عین حال برای هم ارزشمند باشیم .
البته این نکته رو هم بیان کنم که من ۲۸ سالم هست و ایشون ۳۱ و اینکه ایشون درونگرا هستن و همیشه بعد از ناراحتی میگه نیاز به زمان داره تا برای خودش حلش کنه و با اینکه میدونه من ناراحتم و نیاز دارم کنارم باشه تنهام میذاره و میگه تا با خودم کنار نیام نمیتونم کاری بکنم و همیشه وقتی ازش ناراحت میشم ازم فاصله میگیره و هر چقدر باهاش صحبت کردم که این موضوع منو اذیت میکنه قول میده که اصلاح کنه این رفتار رو ولی بعد از ناراحتی بازم اهمیتی نمیده و همیشه این رفتارش رو تکرارش میکنه
درود بر شما شما بعد از سالها تنهایی، شخصی را پیدا کردهاید که فکر میکنید میتواند همراه خوبی برای ادامه زندگی باشد. اما چالش اصلی این است که چطور این موضوع را به فرزندان، خانواده و اطرافیان بگویید، طوری که کمترین تنش و بیشترین پذیرش را داشته باشد؟ ۱. اول از همه، مطمئن شوید که خودتان آمادهاید قبل از اینکه با دیگران صحبت کنید، باید از خودتان بپرسید: ✅ آیا این تصمیم را با فکر و شناخت گرفتهام یا از روی هیجان؟ ✅ آیا من و او در مسیر درستی قرار داریم و اهداف مشترکی داریم؟ ✅ آیا برای چالشهای احتمالی مثل واکنش فرزندان و اطرافیان آمادهام؟ اگر پاسختان به این سؤالها مثبت است، حالا وقت آن است که این تصمیم را مطرح کنید. ۲. چطور این موضوع را به فرزندم بگویم؟ 👧 دختر ۶ ساله شما: • بچهها در این سن وابستگی زیادی به والدین دارند و ممکن است نگران شوند که جایشان در زندگی شما تغییر کند. • بهتر است اول درباره “دوستی و آشنایی با آدمهای جدید” صحبت کنید. • کمکم این فرد را در موقعیتهای ساده به او معرفی کنید، مثلاً یک دیدار کوتاه در فضای دوستانه. • عجله نکنید! بچهها برای پذیرش تغییر نیاز به زمان دارند. 👩👧 دختر ۱۳ ساله او: • نوجوانها معمولاً به تغییرات حساس هستند و ممکن است در ابتدا مخالفت کنند. • بهتر است پدرش با او حرف بزند و به او اطمینان دهد که این ازدواج قرار نیست جای مادرش را بگیرد. • اگر دیدید که او مقاومت دارد، اجازه بدهید احساساتش را بیان کند، بدون اینکه مجبور شود قبول کند. ۳. چطور این موضوع را به خانواده همسر مرحومش بگویید؟ این احتمال وجود دارد که خانواده همسر قبلی او، این تصمیم را نوعی “بیاحترامی” به یاد و خاطره او بدانند. اما اینجا نحوه مطرح کردن موضوع خیلی مهم است. ✅ بهتر است همسرتان اول خودش این موضوع را با آنها مطرح کند. ✅ تأکید کند که این تصمیم از روی اجبار یا فراموشی گذشته نیست، بلکه یک مسیر طبیعی برای ادامه زندگی است. ✅ اگر نیاز باشد، جلسهای بگذارید تا نگرانیهایشان را بشنوید. گاهی فقط کافی است که آنها احساس کنند نظرشان مهم است. ۴. چطور به خانواده خودتان بگویید؟ ✅ بهتر است اول با یکی از نزدیکترین اعضای خانواده که درک بهتری دارد صحبت کنید. ✅ وقتی موضوع را مطرح میکنید، با آرامش و بدون حالت دفاعی حرف بزنید. ✅ به آنها بگویید که این تصمیم برای شما و فرزندتان مهم است و دوست دارید حمایتشان را داشته باشید. ۵. قدمبهقدم پیش بروید، نه ناگهانی! 🟢 اول با فرزندان صحبت کنید و زمان بدهید که این موضوع را درک کنند. 🟢 بعد به تدریج خانوادهها را در جریان بگذارید. 🟢 عجله نکنید و اجازه بدهید که هر کس با سرعت خودش این تغییر را بپذیرد. ✨ در نهایت، این زندگی شماست و حق دارید خوشحال باشیدو حتما با يك متخصص مشورت كنيد ،اما نحوه مطرح کردن و مدیریت این تصمیم، روی کیفیت پذیرش آن از طرف دیگران تأثیر زیادی دارد.
✅ ببین آیا فقط تو برای این رابطه تلاش میکنی یا او هم حاضر است بجنگد؟ ✅ اجازه بده او هم احساس کند ممکن است تو را از دست بدهد. ✅ احساساتت را واضح و بدون سرزنش بیان کن. ✅ از نظر احساسی و شخصیتی قوی باش، نشان بده که بدون این رابطه هم زندگی شادی داری. اگر این روشها جواب داد و او هم تغییر کرد، یعنی هنوز این رابطه ارزش تلاش کردن دارد. اما اگر بعد از همه این کارها باز هم دیدی که فقط تو هستی که برای رابطه میجنگی، شاید وقت آن باشد که ببینی آیا این رابطه واقعاً مناسب تو هست یا نه. حتما از يك متخصص كمك بگير 💛 تو لایق یک رابطهای هستی که در آن هر دو طرف برای هم ارزش قائل باشند، نه فقط یکی.
در پاسخ به: البته این نکته رو هم بیان کنم که من ۲۸ سالم هست و ایشون ۳۱ و اینکه ایشون درونگرا هستن و همیشه بعد ا...
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید