بعد از ۶ سال جدایی با داشتن یک فرزند دختر ۶ ساله پیشنهادی از طرف یه مرد ۴۸ ساله دریافت کردم که او هم یک دختر داره که ازدواج کرده و زندگی مستقل دارد و یک دختر ۱۳ ساله داره . همسرش در اثر یک بیماری لاعلاج فوت کرده و البته چند ماهی ست که ارتباط داریم و گاهی همدیگه رو می بینیم. مشکل اصلی ما عکس العمل بقیه اعضای خانواده ش هست بخصوص خانواده همسر قبلی ش و فرزندانش هست که چطوری قضیه روعنوان کنیم و از کجا شروع کنیم؟
درود بر شما شما بعد از سال‌ها تنهایی، شخصی را پیدا کرده‌اید که فکر می‌کنید می‌تواند همراه خوبی برای ادامه زندگی باشد. اما چالش اصلی این است که چطور این موضوع را به فرزندان، خانواده و اطرافیان بگویید، طوری که کمترین تنش و بیشترین پذیرش را داشته باشد؟ ۱. اول از همه، مطمئن شوید که خودتان آماده‌اید قبل از اینکه با دیگران صحبت کنید، باید از خودتان بپرسید: ✅ آیا این تصمیم را با فکر و شناخت گرفته‌ام یا از روی هیجان؟ ✅ آیا من و او در مسیر درستی قرار داریم و اهداف مشترکی داریم؟ ✅ آیا برای چالش‌های احتمالی مثل واکنش فرزندان و اطرافیان آماده‌ام؟ اگر پاسخ‌تان به این سؤال‌ها مثبت است، حالا وقت آن است که این تصمیم را مطرح کنید. ۲. چطور این موضوع را به فرزندم بگویم؟ 👧 دختر ۶ ساله شما: • بچه‌ها در این سن وابستگی زیادی به والدین دارند و ممکن است نگران شوند که جای‌شان در زندگی شما تغییر کند. • بهتر است اول درباره “دوستی و آشنایی با آدم‌های جدید” صحبت کنید. • کم‌کم این فرد را در موقعیت‌های ساده به او معرفی کنید، مثلاً یک دیدار کوتاه در فضای دوستانه. • عجله نکنید! بچه‌ها برای پذیرش تغییر نیاز به زمان دارند. 👩👧 دختر ۱۳ ساله او: • نوجوان‌ها معمولاً به تغییرات حساس هستند و ممکن است در ابتدا مخالفت کنند. • بهتر است پدرش با او حرف بزند و به او اطمینان دهد که این ازدواج قرار نیست جای مادرش را بگیرد. • اگر دیدید که او مقاومت دارد، اجازه بدهید احساساتش را بیان کند، بدون اینکه مجبور شود قبول کند. ۳. چطور این موضوع را به خانواده همسر مرحومش بگویید؟ این احتمال وجود دارد که خانواده همسر قبلی او، این تصمیم را نوعی “بی‌احترامی” به یاد و خاطره او بدانند. اما اینجا نحوه مطرح کردن موضوع خیلی مهم است. ✅ بهتر است همسرتان اول خودش این موضوع را با آن‌ها مطرح کند. ✅ تأکید کند که این تصمیم از روی اجبار یا فراموشی گذشته نیست، بلکه یک مسیر طبیعی برای ادامه زندگی است. ✅ اگر نیاز باشد، جلسه‌ای بگذارید تا نگرانی‌هایشان را بشنوید. گاهی فقط کافی است که آن‌ها احساس کنند نظرشان مهم است. ۴. چطور به خانواده خودتان بگویید؟ ✅ بهتر است اول با یکی از نزدیک‌ترین اعضای خانواده که درک بهتری دارد صحبت کنید. ✅ وقتی موضوع را مطرح می‌کنید، با آرامش و بدون حالت دفاعی حرف بزنید. ✅ به آن‌ها بگویید که این تصمیم برای شما و فرزندتان مهم است و دوست دارید حمایت‌شان را داشته باشید. ۵. قدم‌به‌قدم پیش بروید، نه ناگهانی! 🟢 اول با فرزندان صحبت کنید و زمان بدهید که این موضوع را درک کنند. 🟢 بعد به تدریج خانواده‌ها را در جریان بگذارید. 🟢 عجله نکنید و اجازه بدهید که هر کس با سرعت خودش این تغییر را بپذیرد. ✨ در نهایت، این زندگی شماست و حق دارید خوشحال باشیدو حتما با يك متخصص مشورت كنيد ،اما نحوه مطرح کردن و مدیریت این تصمیم، روی کیفیت پذیرش آن از طرف دیگران تأثیر زیادی دارد.
خانه
دوره
پادکست
کتاب
انجمن
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید