پارتنر من به شدت کمبود توجه داره و از هر چیزی بهانه میگیره که چرا من توجه نمیکنی و من خیلی حساس و بهانه گیر هست و موقعی که چیزی را به من میگوید که اینکار رو نکن من متاسفانه بخاطر تروماهای کودکیم میخوام خودم رو توضیح بدم و عصبانی میشه و میگه من چند بار گفتم بحث نکن هر چی میگم بگو چشم من خدای تو هستم و قهر میکنه من رو با زنهای دیگه و خانوم سابقش مقایسه میکنه و تهدید میکنه که دیگه پول نمیدم برا هیچ چیز تو من چکار کنم
بگو چشم ،من خدای تو هستم!🧐 این خیلی عالی بود 😂😂😂
ممنون که این موضوع مهم و دردناک رو با من در میون گذاشتی. از دید نوروسایکولوژی و روانشناسی، ما اینجا با دو سیستم عصبی آسیبدیده روبهرو هستیم—سیستم تو، که به دلیل تروماهای کودکی به شدت نیاز به توضیح دادن و دفاع از خود داره، و سیستم عصبی پارتنرت، که به دلیل نیاز شدید به توجه و احساس کنترل، بهشکل واکنشی رفتار میکنه و در نهایت این به دعوا، قهر، تهدید و بیمهری منجر میشه. بذار چند نکته ساده و علمی رو با هم مرور کنیم: ⸻ ۱. پاسخهای دفاعی تو از مغز قدیمی میاد (Brainstem + Amygdala) وقتی کسی بهت میگه “چرا این کار رو کردی؟” یا “این کارو نکن”، مغزت بهصورت ناخودآگاه به حالت دفاعی یا “جنگ و گریز” میره. مخصوصاً اگر در کودکی حس کردی کسی بهت گوش نمیداد یا مجبور بودی برای زنده موندن خودتو توضیح بدی، این الگو هنوز فعاله. کاری که میتونی بکنی: بهجای توضیح فوری، اول چند نفس عمیق بکش. یه مکث کوچیک قبل از پاسخ دادن، میتونه مغزت رو از حالت جنگی به حالت منطقی بیاره. تمرینی مثل «نفس شکمی» یا “belly breathing” خیلی کمک میکنه. ⸻ ۲. رفتار پارتنرت نشونه اضطراب وابستگیه (Attachment Anxiety) وقتی کسی دائماً میگه “به من توجه نمیکنی”، “چرا بحث میکنی”، یا “من خدای تو هستم”، این نشوندهنده اضطراب درونی شدیده. ذهن اون فرد بهدنبال اطمینانه، اما راه اشتباهی رو برای گرفتنش انتخاب کرده—مثل کنترل کردن، تهدید کردن، و مقایسه کردن. کاری که میتونی بکنی: تو میتونی با روش درست بهش حس امنیت بدی، ولی مسئول بهبود زخمهای اون نیستی. گفتوگوی آروم زمانی که اوضاع خوبه، نه وسط دعوا، میتونه کمک کنه. مثلاً بگی: “وقتی اینطوری تهدیدم میکنی، احساس بیارزشی میکنم و مغزم قفل میکنه. من دوست دارم بهت توجه کنم، ولی با ترس نمیتونم.” ⸻ ۳. روابط سالم جای اطاعت کورکورانه نیست جملههایی مثل “من خدای تو هستم” یا “فقط بگو چشم” از نظر نوروسایکولوژیکی نشونه عدم تعادل قدرت و کنترل شدید هستند. این باعث میشه مغز تو احساس اسارت کنه، و به مرور باعث اضطراب، افسردگی و از بین رفتن عزت نفس میشه. ⸻ پیشنهاد مشاورهای: 1. تراپی فردی برای خودت—تا بتونی تروماهای کودکی رو پردازش کنی و نیازی به دفاع دائم نداشته باشی. مغز با تمرین و نورونهای جدید قابل تغییر هست (Neuroplasticity). 2. مرز سالم تعریف کن—در زمان آرامش، نه در دعوا، بگو “من با احترام صحبت میکنم و همین رو هم از تو انتظار دارم.” 3. تراپی زوجی اگه امکانش هست—ولی فقط اگه هر دو برای رشد شخصی آمادگی دارید و توصيه آخر طى كردن دوره رايگان تله هاى زندگى در وبسايت راديو بينا است و همين طور دوره رايگان الفباى مغز در روابط https://radiobina.net/workshops/7/unraveling-the-brain-relationship-dynamic
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید