کم بودن سحط انرژی در نیمه دوم روز

سلام برام بنویسید از صبح تا تا اون زمانی که میگید خسته و بی انرژی هستید چه کاری انجام میدید،با جزییات بنویسید چند ساعت مطالعه میکنید و بدون توقف هست یا استراحت دارید؟مثلا هر چند ساعت استراحت دارید صبحانه چی میخورید و چه ساعتی چند ساعت میخوابید و ایا اضطراب و نگرانی حل نشده ای دارید؟ غذای روزانه شما شامل چه چیزی میشه؟ایا ترکیبات روی و منیزیم در غذاتون دارید یا نه

سلام از پاسخ گویی تون ممنونم. صبح‌ها ساعت 4 یا 5 بیدار میشم. بستگی به تایم خواب روز قبل داره. الان حدود سه ماهه اولین کاری که می کنم نوشتن لیست شکرگزاریه. مرور اتفاق‌های خوشایند روز قبل و نوشتن اونها و نوشتن چند م-ورد از مواردی که میخوام توی زندگیم باشن با ادبیاتی شکرگزارانه به نحوی که انگار هستن. مثل خدایا بابت دوربین Canon eos 90 D با لنز 18-135 mm سپاسگزارم. بعدش با مطالعه گرامر یا کالوکیشن ادامه پیدا می کنه بستگی به برنامه روزانه داره. صبحانه و شام رو از زندگیم حذف کردم چون اضافه وزن داشتم و الان در طی شش ماه حدود سی کیلو کم کردم. حدود ساعت 7 یا 8 ورزش با نیم ساعت یوگا شروع میشه، بعدش یک روز در میان یا تمرینات مقاومتی یا تمرینات Hiit رو انجام میدم. تمرینات HIIT هر روز هستش اما روزهایی که مقاومتی تمرین می کنم تایمش بین بیست دقیقه تا نیم ساعت طول میکشه. قبل از تمرین حتمن مکمل کافئین و D3 و ویتامین C مصرف می کنم. ادامه روز باز با زبان خودن گرامر یا ریدینگ یا Collocation ادامه پیدا می کنه. ظهر ناهار می خورم. تنها وعده غذاییم. بعدش یه چرت و بعدش حواس پرتی و بی حوصله بودن و میگذره. در حالی که کلی کار روزانه ام مونده. یک روز در میان روزهای زوج هم عصرها کاراته تمرین می کنم یا تمرین می دم. شب‌ها حتمن مکمل منیزیم و B Complex رو مصرف می کنم. این سبک زندگی سه ماه اخیر منه. قبلاً گاهی همین جوری بودم و گاهی بی انگیزه بودم. سابقه افسردگی مزمن دارم به خاطرش تحت درمان بودم و حتی دارو مصرف می کردم. نورتریپتیلین، سیتالوپرام، پروپرانول و کلردیازپوکساید و ...... توی زندگیم آسیب‌های زیادی از پدرم دیدم(بعد از اون دوره دارک روانکاوی فهمیدم.) حدود یک ساله که رساله ام رو به نحو عالی در یکی از بهترین دانشگاه های ایران دفاع کردم اما با وجود تلاش و تقلای زیاد هنوز موفق به پیدا کردن شغل مرتبط نشدم. راجع به کارهای غیر مرتبط هم باید بگم حمایتی از پدرم ندیدم که کار جدیدی را شروع کنم دقت کنید که توقع من از خانواده توقع یه بچه سوسول از مامان باباش نیست. از ده سالگی سخت ترین کارهای بدنی رو تو چارچوب خانواده کشاورز سنتی اما تحصیل کرده انجام دادم با این توجیه که واسه آینده خودت کار می کنی و آینده تا به حال نرسیده و در بزنگاه های زندگی حمایتی از خانواده ندیدم. الان همه هدفم رو معطوف به مهاجرت و اپلای برای یک دکتری دیگه کردم و حتی یک استاد ایرانی در تنسی بهم قول داده کمکم کنه یا خودش بهم پذیرش بده یا کمک کنه جای بهتری پذیرش بگیرم. به همین دلیل الان به شدت درگیر این هدف مهاجرت و زبان خوندن شدم. باید نمره خوبی از آیلتس بگیرم و بعدش مراحل بعدی اپلای کردن رو طی کنم.